http://filmbartar.com/wp-content/uploads/2017/12/tt5580390.jpg

راستش نمی دانم باید بخندم یا گریه کنم.دل تورو آدم عجیبی است.در کیسه اش  فیلمهای عظیم الجثه ای چون هل بوی و پاسیفیک ریم یا فیلم نامه هابیت وجود دارد اما ما بیشتر او را با فیلم لابیرنت پن ستایش می کنیم.فیلم شکل آب یک بار دیگر ما را دیوانه نگاه ویژه دل تورو کرد که در این فیلم به اوج قدرت روایت و تصویر گری رسید.دل تورو عاشق داستانهای قدیمی و اساطیری است و در فیلمهایش آنها را دوباره امروزی خلق می کند اما با همان زبان کلاسیک سینمای دهه چهل و پنجاه.من او را بیشتر فیلمسازی کلاسیک می دانم تا مدرن اما نوع نوینی از سینمای کلاسیک.

داستان شکل آب بسیار وامدار داستان کلاسیک دیو و دلبر است در قالبی نو.شخصیت دیو داستان از دل فیلم هل بوی در آمده همان موجود عجیب فیلسوف مآب اما عاشق پیشه آن فیلم.اما فیلم به درست رروی دلبر جذاب ترش زوم کرده است.نمی دانم اما از ابتدای فیلم من همه اش یاد فیلم امیلی پولن ژان پیر ژونه می افتادم.نوعی تشابه و همانی میان امیلی و الیزا بسیار برایم مشهود بود.نمی دانم اما شاید دل تورو هم تحت تاثیر ژونه است.نگاه تراژیک دل تورو به قهرمانش در عین حال یاد آور شخصیت اصلی فیلم رقصنده در تاریکی لارنس فون تریر با بازی بیورک است.

داستان شبیه داستانهای پریانی و قدیمی است.زن تنها و تک افتاده با مرد تنها و تک اینبار به عنوان یک موجود مواجه می شود و عشقی شکل می گیرد که هر دو را نجات می دهد.شبیه فیلمهای کلاسیک است عشق پیروز است هر چند درد هم دارد.فیلم در درون مایه در عین حال پیامی مستقیم هم دارد که ضد نگاه این روزهای دولت امریکا است.پیام روشن فیلم این است که دوران  خط کشی و دشمن هراسی گذشته است.دیگر دشمن هویت مشخصی ندارد و هر کسی می تواند باشد و نمی توان با خط کشی خودی و غیر خودی امریکایی خارجی کومونیست دموکرات امنیت را تامین کرد.آنها که هنوز این نگاه فسیل وار را دارند خود بانی خشونت اند.نگاهی که هنوز متاسفانه همه جا وجود دارد از ایران  تا امریکا هنوز تمداران با نگاه یکسویه همه را خط کشی می کنم و می خواهند ملتی قالبی و کادربندی شده بسازند.برای آنها تفاوت نشانه خطر است و دگرگونگی را بر نمی تابند.در ایران یک نوع تفکر و سبک زندگی مقدس کرده و بقیه را با نام دشمن حذف می کنند.در امریکا امثال ترامپ و بوش دوباره به سالهای سیاه استعمار تبعیض نژادی و دگر ستیزی رجوع می دهند.

این روزها بشدت یاد نلسون ماندلا را گرامی می دارم.مردی که عشق و زندگی اش را پای آرمان همزیستی گذاشت. شنیده ام که او به همسرش هنگام اختلاف سر نگاه ملتی برای همه چه سفید و سیاه گفت اگر ما نتوانیم با سفیدها کنار بیایم  و زندگی کنیم بعدها با خودمان هم به مشکل می خوریم و نمی توانیم با خودمان سیاهها هم کنار بیایم و زندگی کنیم.اگر ما تفاوتها را نپذیرم جز تضاد و جدال و دشمنی چیزی عایدمان نمی شود.

فیلم شکل آب فیلم درخشان و ماندگاریست.همه چیز در آن کامل و جذاب است.بازی سالی هاوکینز و مایکل شانون به عنوان دو قطب خیر و شر بسیار درخشان است.موسیقی متن فیلم عالی است و کارگردانی و فیلمبرداری بسیار سطح بالا است.البته من هنوز بهترین فیلم سال را سه بیلبورد . مارتین مک دونا می دانم.این بیشتر سلیقه ای شخصی است اما این فیلم در همه زمینه یک اثر درخشان و لایق جایزه است.

برترین فیلمهای سال 2018 از نگاه شخصی

نقدی بر فیلم پسران میان درختان ساخته نیکولاس ورسو

نقد فیلم 15 و 17 دقیقه به پاریس ساخته کلینت ایستوود

خالق فیلم‌های دیوانه‌ای از قفس پرید، رگتایم، آمادئوس و اشباح گویا – میلوش فورمن- درگذشت

نقد و بررسی دو فیلم پست(استیون اسپیلبرگ) و من تونیا(کریگ گیلسبی)

نقد فیلم شکل آب ساخته گیلرمو دل تورو

نقدی بر سه فیلم سال 2017

فیلم ,نمی ,دل ,تورو ,کلاسیک ,شکل ,دل تورو ,شکل آب ,است و ,نمی دانم ,و زندگی

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

سبیل موزیک irannews90 گالری عكس +18 لوازم الکترونیکی آک بند محصولات سلولزي توسعه آنلاین کسب و کار تکنو کره سریال | عکس,سریال,فیلم,بیوگرافی 17514808 تعمیرات لوازم خانگی